- naprawić krzywdę
- 1) возмести́ть уще́рб2) испра́вить причинённое зло
darować krzywdę — прости́ть оби́ду
dzieje mu się krzywda — его́ обижа́ют
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
darować krzywdę — прости́ть оби́ду
dzieje mu się krzywda — его́ обижа́ют
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
naprawić — dk VIa, naprawićwię, naprawićwisz, naprawićpraw, naprawićwił, naprawićwiony naprawiać ndk I, naprawićam, naprawićasz, naprawićają, naprawićaj, naprawićał, naprawićany 1. «doprowadzić do stanu używalności, do porządku, usunąć w czymś usterki,… … Słownik języka polskiego
naprawiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, naprawiaćam, naprawiaća, naprawiaćają, naprawiaćany {{/stl 8}}– naprawić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, naprawiaćwię, naprawiaćwi, naprawiaćwiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
krzywda — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. krzywdawdzie {{/stl 8}}{{stl 7}} nieuzasadnione i niesprawiedliwe działanie na czyjąś szkodę; szkoda, strata, obraza, niezasłużone nieszczęście : {{/stl 7}}{{stl 10}}Poczucie krzywdy. Wyrządzić, zrobić komuś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
krzywda — ż IV, CMs. krzywdawdzie; lm D. krzywd «szkoda moralna, fizyczna lub materialna wyrządzona komuś niezasłużenie, bezprawnie; nieszczęście, niesprawiedliwość, obraza dotykająca kogoś niesłusznie» Krzywda osobista, społeczna. Doznać krzywdy.… … Słownik języka polskiego
zło — n III, Ms. złu, blm «to, co jest niezgodne z zasadami moralności, z zasadami współżycia społecznego, co przynosi nieszczęście; przeciwieństwo dobra, ideału moralnego» Zło społeczne, moralne. Nieuniknione, nieodwracalne, niewybaczalne,… … Słownik języka polskiego
zadośćuczynić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, zadośćuczynićnię, zadośćuczynićni, zadośćuczynićczyń {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wynagrodzić komuś jakąś krzywdę; naprawić szkodę : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zadośćuczynić za… … Langenscheidt Polski wyjaśnień